سکوت، دسته گلی بود*

یدالله رویایی

سکوت، دسته گلی بود

میان حنجره ی من

ترانه ی ساحل،

نسیم بوسه ی من بود و پلک باز تو بود.

بر آب ها پرنده ی باد،

میان لانه ی صدها صدا پریشان بود.

بر آب ها،

پرنده، بی طاقت بود.

صدای تندر خیس،

و نور، نورتر آذرخش،

در آب، آینه ای ساخت

که قاب روشنی از شعله های دریا داشت.

نسیم بوسه و

                 پلک تو و

                          پرنده ی باد،

شدند آتش و دود

میان حنجره ی من،

سکوت، دسته گلی بود

***

از مجموعه شعر دریایی ها

آن را اینجا بشنوید.

------

* امروز هفدهم اردیبهشت ماه 1392،  هشتاد و یکمین سال تولد یدالله رویایی،  شاعر گرانقدر میهنمان است.